พิธีทอดกฐิน...Kathin Ceremony

*ชื่อเรื่อง : * *บทความภาษาอังกฤษ*
ชื่อผู้แต่ง : FWR.SilverSky <../Room/AliasProfile.aspx?ID=34182>
ชื่อตอน : พิธีทอดกฐิน...Kathin Ceremony
ตอนที่ : 9
อัพเดตเมื่อ : 17/12/2551 21:30:20
เข้าชม : 2110
เนื้อเรื่อง
With the end of the 3-month Rains Retreat (about July to
September), monks throughout the country are free to move from place to
place and are eligible to receive new robes in an annual presentation
ceremony called “Thot Kathin”. Besides new robes, Buddhist literature,
kitchen equipment, financial contributions and building materials e.g.
nails, hand-saws and hammers etc. are also presented to monks on this
occasion.
In fact, the word *“Thot” *means “making an offering to the
monk” and the word *“Kathin” *literary means the “embroidery frame” used
in sewing the yellow robes which, in those days, were collected from
rags on dead bodies in the jungle since clothes were not available in
plenty as nowadays. Buddhist people regard the “Thot Kathin” ceremony as
the most significant form of merit-making nest to the ordination of
their close kin. Thus, once in their lifetime everybody is looking
forward to having an opportunity to be the sponsor of a Kathin ceremony
as it involves a lot of time, manpower and expense. Above all, an
advance booking must be made with the temple, otherwise, the chance to
be a sole sponsor of the Kathin may not be possible especially with the
reputable temples. Nontheless, those who fail to be the sole sponsor of
Kathin can also take part in the ceremony which, in this type, is known
as “Kathin Samakki” or the “United Kathin”.
Meanwhile, for the royal temples such as the Temple of Dawn or
the Reclining Buddha Temple etc. The King or his representatives will be
the sponsor of the ceremony, and usually His Majesty the King himself
will present the royal Kathin robes to the Buddhist monks of Wat Po (The
Reclining Buddha Temple) and other leading temples in Bangkok especially
the famed riverside Wat Arun (The Temple of Dawn). On this special
occasion, the king will take a journey on board the Royal Barge
accompanied by a colourful fleet of escort barges along the Chao Phraya
River from the Wasukri Royal landing stage to Wat Arun. The grand
waterbone procession of the royal barges is the most beautiful event and
visitors to Thailand should not miss a chance to take a glimpse which
will remind them of Thailand forever.
a Kathin group will travel for several hundred kilometers by
bus, train, boat or even by plane to present the Kathin robes and other
necessities to monks in remote temples or in other countries where
Buddhist temples are established. People thus hold this merit-making
festival not only for earning merit for themselves but also for enjoying
a fun-filled holiday free from the daily hectic life full of stress and
strain in the city. During the Thot Kathin period, it is very common to
see Kathin processions traveling to and fro throughout the country. In
fact, anybody can take part in the event through the simple method of
enclosing a small amount of money in the white envelope given by friends
or relatives.

It is to be noted that Kathin and *Pha-pa *(or the Forest Robe or a
robe left for the monks to take as a discarded cloth) are totally
different from one another, in other words, while the Kathin
ceremony can be performed only once a year and only after the end of
the Rains Retreat, the Pha-pa ceremony can be performed all the year
round and at any time suitable. In addition, while each temple is
allowed to accept the Kathin robes only one time in a year, the
Pha-pa robe can be presented to monks as often as possible.
Evidently, the Pha-pa ceremony is less significant than the Kathin
ceremony which requires greater preparation. Thus, the Kathin is
treated as one of the most significant religious events and can take
part from the king to the poor people in rural areas.


พิธีทอดกฐิน

เมื่อสิ้นฤดูกาลเข้าพรรษา (ประมาณเดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน) พระภิกษุทั่วประเทศมี
อิสระที่จะเดินทางไปยังที่หนึ่งที่ใดก็ได้ และได้รับอนุญาตให้ได้รับจีวรใหม่ในพิธีทอดกฐินประจำปี
นอกจากผ้าจีวรใหม่ก็มีเครื่องอัฎฐบริขาร อุปกรณ์เครื่องครัว เงินบริจาคทานและอุปกรณ์ก่อ
สร้าง เช่น ตะปู เลื่อยมือ และค้อน เป็นต้น ซึ่งก็ถวายไปพร้อมกันในพิธีนี้ด้วย

ที่จริงแล้ว คำว่า “ทอด” หมายถึง “การถวายทานแก่พระสงฆ์” และคำว่า “กฐิน” แปลตาม
ตัวหมายถึง “ไม้สะดึง” (คือไม้แบบตัดจีวร) ใช้ในการเย็บผ้าจีวรเพราะในสมัยก่อนต้องเก็บ
เอามาจากเศษผ้า จากซากศพในป่า เพราะว่าผ้าจีวรไม่มีจำหน่ายมากมายอย่างเช่นทุกวันนี้
ชาวพุทธถือว่า “พิธีทอดกฐิน” เป็นการทำบุญที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งรองจากพิธีอุปสมบทของญาติ
สนท ดังนั้นในช่วงชีวิตหนึ่งทุกคนต่างก็หาโอกาสที่จะได้เป็นเจ้าภาพทอดกฐิน เพราะว่าพิธีนี้ต้อง
ใช้เวลามาก ทั้งกำลังคนและค่าใช้จ่ายสูง เหนือสิ่งอื่นใดก็คือ จะต้องมีการจองล่วงหน้า มิ
ฉะนั้นโอกาสที่จะได้เป็นเจ้าภาพกฐินแต่เพียงผู้เดียวก็คงจะเป็นไปได้ยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
วัดที่มีชื่อเสียง แม้กระนั้นผู้ที่พลาดโอกาสที่จะได้เป็นเจ้าภาพแต่เพียงผู้เดียวก็ยังสามารถเข้า
ร่วมในการทอดกฐินได้ ซึ่งกฐินประเภทนี้เรียกว่า “กฐินสามัคคี”

ในขณะเดียวกัน สำหรับ พระอารามหลวง* เช่น วัดอรุณฯ หรือวัดโพธิ์ฯ เป็นต้น พระมหา
กษัตริย์ หรือผู้แทนพระองค์จะเป็นเจ้าภาพกฐินและโดยปกติพระมหากษัตริย์ก็จะทรงถวายผ้ากฐิน
หลวงต่อพระสงฆ์โดยพระองค์เอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วัดโพธิ์ และวัดหลวงที่สำคัญๆ อื่น ๆ
เช่น วัดอรุณ ซึ่งในโอกาสนี้พระมหากษัตริย์จะทรงเสด็จโดยเรือพระที่นั่ง พร้อมทั้งมีขบวนเรือ
ติดตามที่สวยงามล่องไปตามลำน้ำเจ้าพระยาจากท่าวาสุกรีไปยังท่าน้ำวัดอรุณฯ ขบวนเรือพระที่
นั่งนี้เป็นภาพที่สวยงามมากซึ่งนักท่องเที่ยวไม่ควรจะพลาดโอกาสชมเหตุการณ์นี้อันจะติดตาตรึง
ใจในประเทศไทยไปตลอดกาลนาน

บางครั้งขบวนกฐินก็เดินทางไปทอดเป็นระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร โดยทางรถโดยสาร
รถไฟ ทางเรือหรือแม้แต่ทางเครื่องบินเพื่อถวายผ้ากฐินและของไทยธรรมอื่นๆ ต่อพระสงฆ์ใน
วัดตามชนบท หรือแม้แต่ในต่างประเทศที่มีวัดพุทธศาสนาตั้งอยู่ ดังนั้นพุทธศาสนิกชนจึงถือเอา
โอกาสอันเป็นกุศลนี้ไม่เพียงแต่เพื่อประกอบบุญกุศลให้กับตนเองเท่านั้น แต่ยังได้สนุกสนานในวัน
หยุด เป็นอิสระจากชีวิตอันวุ่นวายเต็มไปด้วยความตึงเครียดในเมืองหลวงไปชั่วขณะหนึ่งด้วย
ในช่วงเทศกาลทอดกฐินนี้ จะดูเป็นเรื่องธรรมดาที่จะได้เห็นขบวนกฐินเดินทางไปๆ มาๆ ทั่วทั้ง
ประเทศ ที่จริงแล้วทุกคนสามารถเข้าร่วมในพิธีนี้ได้โดยวิธีการง่ายๆ เช่น การใส่เงินจำนวน
เล็กน้อยลงในซองสีขาวที่แจกให้โดยเพื่อน ๆ หรือญาติๆ ก็เรียกได้ว่ามีส่วนร่วมแล้ว